ترمیم دندان پوسیده یک روش ضروری ترمیم دندان است. دندانپزشک باید ناحیه پوسیده را که حفره یا سوراخی در دندان ایجاد می‌کند، تمیز کند. پس از آن، سوراخ با یک پرکننده دندان پر می‌شود تا سطح دندان یک دست شود و دوباره طبیعی به نظر برسد. این مقاله در مورد انواع مختلف پرکردن دندان برای ترمیم دندان صحبت می‌کند.
انواع پر کننده‌های دندانی
بسته به شدت حفره و محل شما، انواع مختلفی از پر کردن دندان وجود دارد. هر کدام مزایا و معایبی دارند و در نهایت دندانپزشک شما می‌تواند بهترین انتخاب را برای شرایط خاص شما ارائه دهد. پر کردن ممکن است از طلا، نقره، مواد کامپوزیت همرنگ دندان، چینی یا نوع خاصی از شیشه تشکیل شده باشد. گزینه‌ها عبارتند از:
پر کننده دندانی طلا
هنگام پر کردن حفره، آمالگام طلا و نقره متداول‌ترین فلزات مورد استفاده هستند. فلز طلا از ترکیب نقره‌ای فلزات بادوام‌تر است، اما هر دو تا 10 تا 15 سال عمر می‌کنند. پر کردن‌های فلزی معمولاً شکاف‌های داخل دندان شما را پر می‌کنند و مانند روکش فلزی کل دندان را نمی‌پوشانند.
استفاده از طلا به عنوان پر کننده دندان
دوام: حداقل 10 تا 15 سال و معمولا بیشتر طول می‌کشد.
قدرت: می‌تواند نیروهای جویدن را تحمل کند.
زیبایی شناسی: برخی از بیماران طلا را از پر کردن آمالگام نقره برای چشم دلپذیرتر می‌دانند.
معایب استفاده از طلا به عنوان پر کننده دندان
هزینه: پر کردن‌های ریخته گری طلا قیمت بیشتری نسبت به سایر مواد دارد. تا 10 برابر بیشتر از هزینه پر کردن با آمالگام نقره است.
بازدیدهای اداری اضافی: برای انجام، حداقل دو بازدید اداری نیاز دارد.
شوک گالوانیکی: یک پر کردن طلا که بلافاصله در کنار یک پرکننده آمالگام نقره قرار می‌گیرد ممکن است باعث ایجاد درد شدید (شوک گالوانیکی) شود. تعامل بین فلزات و بزاق باعث ایجاد جریان الکتریکی می‌شود. با این حال، این یک اتفاق نادر است.
پر کننده دندانی آمالگام
این‌ها نقره‌ای رنگ هستند و یکی از رایج‌ترین مواد پرکننده هستند. کار با پر کننده آمالگام برای دندانپزشکان آسان است و برای بیماران مقرون به صرفه‌تر است. این‌ها از ترکیبی از فلزات از جمله جیوه، نقره، قلع و مس ساخته شده‌اند. ماندگاری پرکننده‌های آمالگام نقره آن‌ها را به بهترین انتخاب برای حفره‌های بزرگ یا حفره‌های دندان‌های عقب تبدیل می‌کند. دندان‌های مولر بیشتر در طول جویدن مورد استفاده قرار می‌گیرند و پر کردن آمالگام می‌تواند این نیروها را تحمل کند تا یک پرکردگی طولانی مدت و قابل اعتماد برای حفره ایجاد کند. به طور متوسط، پر کردن آمالگام هشت تا ده سال طول می‌کشد. آمالگام همچنین به سرعت سفت می‌شود که اگر پرکردن مورد نیاز روی دندانی باشد که دسترسی به آن سخت است یا برای کودک باشد، بسیار مفید است.
مزایای استفاده از آمالگام به عنوان پر کننده دندان
دوام: پر کننده نقره حداقل 10 تا 15 سال دوام می‌آورد و معمولاً از پرکنندگی های کامپوزیت (همرنگ دندان) بیشتر دوام می‌آورد.
قدرت: می‌تواند نیروهای جویدن را تحمل کند.
هزینه: ممکن است ارزان‌تر از پر کننده کامپوزیت باشد.
معایب استفاده از آمالگام به عنوان پر کننده دندان
زیبایی ضعیف: پرکنندگی های نقره با رنگ دندان‌های طبیعی مطابقت ندارد.
تخریب ساختار بیشتر دندان: قسمت‌های سالم دندان اغلب باید برداشته شود تا فضایی به اندازه کافی بزرگ باشد تا پرکنندگی آمالگام را نگه دارد.
تغییر رنگ: پر کننده آمالگام می تواند یک رنگ مایل به خاکستری در ساختار دندان اطراف ایجاد کند.
ترک‌ها و شکستگی‌ها: اگرچه همه دندان‌ها در حضور مایعات سرد و گرم منبسط و منقبض می‌شوند، در نهایت می‌تواند باعث ترک خوردن یا شکستگی دندان شود. مواد آمالگام در مقایسه با سایر مواد پرکننده ممکن است درجه وسیع‌تری از انبساط را تجربه کنند. و انقباض منجر به بروز بیشتر ترک و شکستگی می‌شود.
واکنش‌های آلرژیک: درصد کمی از مردم، تقریباً 1٪، به جیوه موجود در ترمیم‌های آمالگام حساسیت دارند.
پر کننده دندانی کامپوزیت
دومین نوع رایج پرکردن دندان، پرکننده‌های کامپوزیت، کامپوزیت یا رزین نیز نامیده می‌شوند. آن‌ها از ترکیب شیشه یا پرکننده کوارتز ساخته شده‌اند و می‌توانند با رنگ دندان‌های دیگر شما مطابقت داشته باشند. کامپوزیت‌ها نسبتاً بادوام هستند و معمولاً برای حفره‌های کوچک تا متوسط واقع در مناطقی که فقط جویدن متوسط را تجربه می‌کنند استفاده می‌شود.
مزایای استفاده از کامپوزیت به عنوان پر کننده دندان
زیبایی شناسی: سایه/رنگ پرکردگی‌های کامپوزیت می‌تواند کاملاً با رنگ دندان‌های موجود مطابقت داشته باشد. کامپوزیت‌ها به ویژه برای استفاده در دندان‌های جلویی یا قسمت‌های قابل رویت دندان مناسب هستند.
اتصال به ساختار دندان: پرکننده‌های کامپوزیتی به صورت میکرو مکانیکی به ساختار دندان متصل می‌شوند و پشتیبانی بیشتری را فراهم می‌کنند.
تطبیق پذیری: علاوه بر استفاده به عنوان ماده پرکننده برای پوسیدگی، از پرکننده‌های کامپوزیت می‌توان برای ترمیم دندان‌های شکسته یا فرسوده نیز استفاده کرد.
آماده سازی حفظ دندان: گاهی اوقات در مقایسه با پرکنندگی‌های آمالگام هنگام از بین بردن پوسیدگی و آماده شدن برای پر کردن، نیاز به برداشتن ساختار کمتری از دندان است.
معایب استفاده از کامپوزیت به عنوان پر کننده دندان
عدم دوام: پرکننده‌های کامپوزیت زودتر از پرکننده‌های آمالگام فرسوده می‌شوند (حداقل پنج سال که در مقایسه، آمالگام‌ها حداقل 10 تا 15 ماندگاری دارند).
افزایش زمان: به دلیل فرآیند استفاده از مواد کامپوزیت، قرار دادن این مواد پرکننده ممکن است تا 20 دقیقه بیشتر از پرکردگی‌های آمالگام طول بکشد.
بازدیدهای اضافی: اگر از کامپوزیت‌ها برای اینله یا آنله استفاده می‌شود، ممکن است به بیش از یک بازدید اداری نیاز باشد.
براده برداری: بسته به محل، مواد کامپوزیت می‌توانند از دندان جدا شوند.
هزینه: پر کردن کامپوزیت می‌تواند تا دو برابر هزینه پر کردن آمالگام هزینه داشته باشد.
پر کننده دندانی سرامیکی
پرکننده‌های حفره سرامیکی معمولاً از پرسلن ساخته می‌شوند و شبیه رنگ دندان‌های دیگر شما هستند. آن‌ها شکاف‌های دندان شما را پر می‌کنند اما آنقدرها قابل توجه نیستند.
استفاده از سرامیک به عنوان پر کننده دندان
پرکننده‌های سرامیکی به رنگ خود دندان هستند که کمتر به چشم می‌آیند. آن‌ها می‌توانند بیش از 15 سال دوام بیاورند که آن‌ها را به یکی از طولانی‌ترین محلول‌های پرکننده تبدیل می‌کند. آن‌ها همچنین بهتر از کامپوزیت‌ها در برابر لکه مقاومت می‌کنند.
معایب استفاده از سرامیک به عنوان پر کننده دندان
سرامیک می‌تواند به اندازه پرکننده‌های طلا قیمت داشته باشد و آن‌ها را به یکی از گران‌ترین راه حل‌های پرکننده دندان تبدیل کند. نسبت به کامپوزیت‌ها شکننده‌تر هستند، به این معنی که به ناحیه بزرگتری در دندان نیاز دارد تا فضایی برای حجم اضافی فراهم کند.
پر کننده دندانی گلس اینومر
پرکننده‌های گلاس آینومر از ترکیبی از اکریلیک و شیشه ساخته می‌شوند و حفره‌ای ایجاد می‌کنند که فلوراید آزاد می‌کند تا به محافظت از دندان‌های شما کمک کند. مواد و ساختار این نوع پرکننده باعث شده است که دوام کمتری نسبت به انواع دیگر داشته باشد.
استفاده از گلس اینومر به عنوان پر کننده دندان
این پرکردن‌ها برای کودکانی که دندان‌هایشان هنوز در حال تغییر است عالی است. آن‌ها فلوراید آزاد می‌کنند که به جلوگیری از پوسیدگی بیشتر دندان کمک می‌کند. هنگامی که در مناطق خاصی قرار می‌گیرند، می‌توانند به اندازه کامپوزیت‌ها دوام بیاورند.
استفاده از گلس اینومر به عنوان پرکننده دندان
پرکننده‌های گلاس آینومر ضعیف‌تر از کامپوزیت‌ها هستند و اغلب با گذشت زمان از بین می‌روند. آن‌ها ممکن است شکسته شوند و فقط حدود پنج سال یا کمتر دوام بیاورند. قیمت آن‌ها تقریباً به اندازه کامپوزیت‌ها است، اما با دقت رنگ دندان مطابقت ندارند.
پر کننده‌های غیر مستقیم
پرکننده‌های غیرمستقیم مشابه پرکنندگی‌های کامپوزیت یا همرنگ دندان هستند با این تفاوت که در لابراتوار دندانپزشکی ساخته می‌شوند و قبل از قرار دادن نیاز به دو ویزیت دارند. پرکردن غیر مستقیم زمانی در نظر گرفته می‌شود که ساختار دندان کافی برای حمایت از پر کردن باقی نمانده باشد اما دندان آنقدر آسیب ندیده باشد که نیاز به روکش داشته باشد.
در اولین بازدید، پوسیدگی یا پرکردگی قدیمی برداشته می‌شود. قالبی برای ثبت شکل دندان در حال ترمیم و دندان‌های اطراف آن گرفته می‌شود. قالب به یک آزمایشگاه دندانپزشکی فرستاده می‌شود که پر کردن غیر مستقیم را انجام می‌دهد. برای محافظت از دندان در حین انجام ترمیم، یک پر کردن موقت (که در زیر توضیح داده شده است) قرار داده می‌شود. در ویزیت دوم، پر کردن موقت برداشته می‌شود و دندانپزشک تناسب ترمیم غیر مستقیم را بررسی می‌کند. به شرطی که تناسب قابل قبول باشد، برای همیشه در جای خود محکم می‌شود.
دو نوع پرکننده غیرمستقیم وجود دارد که شامل اینله و آنله:
- اینله‌ها شبیه پرکردگی‌ها هستند اما کل کار در داخل کاسپ‌ها (برجستگی‌ها) روی سطح جویدنی دندان قرار دارد.
- انله‌ها نسبت به اینله‌ها گسترده‌تر هستند و یک یا چند کاسپ را می‌پوشانند. آنله‌ها را گاهی اوقات تاج جزئی می‌نامند.
اینله‌ها و انله‌ها دوام بیشتری دارند و بسیار بیشتر از پرکننده‌های سنتی عمر می‌کنند. تا 30 سال عمر می‌کنند. آن‌ها می‌توانند از رزین کامپوزیت همرنگ دندان، چینی یا طلا ساخته شوند. می‌توان از آنله برای محافظت از دندان ضعیف شده استفاده کرد زیرا می‌تواند سطح جونده بالایی را بپوشاند و نیروها را مانند یک تاج در اطراف دندان پخش کند.
نوع دیگری از اینله و آنله: اینله و آنله مستقیم – از فرآیندها و رویه‌های مشابه غیرمستقیم پیروی می‌کند، اما مستقیم در دهان ساخته می‌شود و می‌توان آن را در یک بار بازدید قرار داد. نوع اینله یا آنله مورد استفاده به میزان ساختار دندان سالم و در نظر گرفتن هرگونه نگرانی زیبایی بستگی دارد.
پر کننده‌های موقتی دندان
پر کردن موقت در شرایط زیر استفاده می‌شود:
- برای پرکردن‌هایی که به بیش از یک نوبت نیاز دارند: به عنوان مثال، قبل از قرار دادن پرکننده‌های طلا و برای برخی روش‌های پرکردن (به نام پرکردن غیر مستقیم) که از مواد کامپوزیتی استفاده می‌شود.
- دنبال کردن کانال ریشه
- اجازه دادن به عصب دندان در صورتی که پالپ تحریک شود
- در صورت نیاز به درمان اورژانسی دندانپزشکی (مانند رفع دندان درد)
پر کردن موقت فقط همین است. آن‌ها قرار نیست دوام بیاورند. معمولاً در عرض یک ماه می‌افتند، می‌شکستند یا فرسوده می‌شوند. حتما با دندانپزشک خود تماس بگیرید تا پر کردن موقت با پر کردن دائمی جایگزین شود. اگر این کار را نکنید، دندان ممکن است عفونی شود یا ممکن است عوارض دیگری داشته باشید.
سوالات متداول
کدام نوع پرکننده ماندگاری بیشتری دارد؟
پر کننده طلا بیشترین ماندگاری را دارد.
پرکننده‌های نقره‌ای یا سفید کدام بهتر است؟
پرکنندگی‌های سفید ضعیف‌تر از پرکننده‌های نقره‌ای هستند و ممکن است تا این حد دوام نداشته باشند. احتمال بیشتری برای اصلاح حفره‌ها در زیر پر شدن وجود دارد که به آن پوسیدگی مکرر می‌گویند.
آیا پر کردن منقضی می شود؟
به طور متوسط، می‌توانید انتظار داشته باشید که یک پرکننده فلزی قبل از نیاز به تعویض حدود 15 سال دوام بیاورد اما مدت زمان ممکن است بر اساس عوامل متعددی متفاوت باشد، مانند اینکه دندان‌های خود را به هم فشار دهید یا به هم فشار ندهید.
چند بار می‌توان پرکننده را تعویض کرد؟
هیچ عدد واحدی وجود ندارد که چند بار می‌توانید یک پرکننده را جایگزین کنید. معمولاً دندانپزشکان پس از بزرگ شدن بیش از حد سوراخ، جایگزینی پرکنندگی دندان را متوقف می‌کنند.
آیا پرکننده‌های دندان ایمن هستند؟
جدیدترین تحقیقات نشان می‌دهد که تمام مواد پرکننده در استفاده فعلی برای بیماران بی‌خطر هستند. دلایل مختلفی برای دریافت مواد مختلف وجود دارد اما ایمنی برای هیچ یک از آن‌ها نگران کننده نیست.
