جراحی پریودنتال یک روش دندانپزشکی برای بازگرداندن ظاهر و عملکرد دندان‌ها، لثه‌ها و استخوان‌های آسیب دیده به دلیل بیماری شدید لثه است. پریودنتیست می‌تواند به شما در تعیین اینکه آیا کاندید جراحی هستید یا خیر کمک کند.
هدف این روش درمان، بیماری لثه و هرگونه آسیبی است که ممکن است ناشی از موارد زیر باشد:
- رشد مجدد استخوان‌ها و بافت‌های آسیب دیده
- جلوگیری از از دست دادن دندان
- کاهش فاصله لثه بین دندان‌ها، معروف به مثلث سیاه
- تغییر شکل فک برای کاهش خطر رشد باکتری در شکاف‌های استخوانی
- از بین بردن باکتری و عفونت
روش‌های جراحی لثه
جراحی لثه به روش ژنژیوال فلپ
اولین نوع جراحی پریودنتال، جراحی فلپ لثه است که اکثر بیماران از آن به عنوان جراحی لیفت لثه استفاده می‌کنند. جراحی لیفت لثه به منظور بهبود ظاهر لبخند، لثه‌ها را تغییر شکل می‌دهد و شامل ژنژیوال‌پلاستی و ژنژیوکتومی می‌باشد. دندانپزشکان اغلب به این روش‌ها به جای یکدیگر اشاره می‌کنند زیرا اساساً روش‌های مشابهی هستند اما با اهداف متفاوت.
با جراحی لثه، بافت لثه را مجدداً کانتور می‌کنیم تا بافت نرم بیمار را از دیواره پریودنتال از بین ببریم. از طرف دیگر، ژنژیوکتومی برای کانتور کردن مجدد لثه‌ای که شکل طبیعی خود را از دست داده است انجام می‌شود. این جراحی شامل برداشتن نه تنها بافت بیمار، بلکه کل بافت لثه است. دندانپزشکان اغلب این روش را برای اصلاح لبخند لثه‌ای، برداشتن بافت اضافی از لثه‌های بزرگ شده (به عنوان مثال هیپرپلازی لثه)، یا طولانی کردن تاج دندانی که ترمیم می‌شود، انجام می‌دهند.
جراحی لثه به روش موکوژنژیوال
جراحی موکوژنژیوال نوع پیچیده‌تری از جراحی پریودنتال است. دندانپزشکان معمولاً از این نوع جراحی برای بیماری لثه پیشرفته پریودنتال استفاده می‌کنند، به ویژه زمانی که سطوح ریشه نیاز به پوشش دارند. ما همچنین این روش را برای بیمارانی که دارای پروتز متحرک هستند، عمدتاً برای عمق بخشیدن به دهلیز دهان و جابجایی توصیه می‌کنیم. دهلیز دهان فضایی است که توسط لب/ گونه‌ها و دندان‌ها محدود شده است. در حالی که تنها یک نوار کوچکی از بافت در ناحیه لب و گونه است. یک مثال خوب، فرنوم لبی فک بالا است که در زیر لب بالایی شما وجود دارد. بالای جایی که دو دندان مرکزی بالایی به هم می‌رسند. افزایش عمق دهلیز دهان به بهبود حفظ دندان مصنوعی متحرک کمک می‌کند. جابجایی فرنا از جابجایی پروتز جلوگیری می‌کند.
موکوژنژیوال بیشتر به چندین تکنیک تقسیم می‌شود. این‌ها عبارتند از فلپ با تغییر موقعیت آپیکال، فلپ جایگزین شده، فلپ با تغییر موقعیت جانبی، پیوند لثه آزاد و تغییر موقعیت فرنوم.
جراحی لثه به روش جراحی استخوانی
جراحی استخوان مانند جراحی موکوژنژیوال، شکلی از درمان پیشرفته بیماری پریودنتال است که بر مدیریت تخریب ناشی از بیماری لثه پریودنتال تمرکز دارد. همانطور که از نام آن پیداست، شامل دستکاری بافت استخوان، به ویژه تغییر شکل یا بازیابی شکل ایده‌آل آن است. این بر این فرض استوار است که اگر استخوان و لثه دارای خطوط مشابه باشند، بیماری لثه پریودنتال برطرف خواهد شد.
جراحی استخوانی نیز دارای انواع فرعی است، یعنی روش‌های تغییر شکل یا برش استخوان و روش‌های تحریک استخوان. روش‌های تغییر شکل استخوان شامل استئوتومی و استکتومی اصلاح نقایص استخوانی و ایجاد خطوط طبیعی استخوان است. استئوتومی بدون نیاز به برداشتن استخوان تغییر شکل می‌دهد. از طرف دیگر، استکتومی نیاز به برداشتن مقداری استخوان دارد.
در همین حال، جراحی‌های تحریک استخوان شامل پیوند استخوان و روش‌های کاشت است. آن‌ها به تحریک فرآیند بهبود طبیعی بدن برای ترمیم نقایص استخوانی کمک می‌کنند. آن‌ها همچنین استخوان را به حالت طبیعی خود برمی‌گردانند.
علت‌های جراحی لثه
اگر با معاینه کامل توسط متخصص دندانپزشکی مشخص شود که شما به جراحی لثه نیاز دارید، احتمالاً به یک پریودنتیست، پزشکی که در درمان بیماری لثه تخصص دارد، ارجاع خواهید شد.
اگر بیماری لثه شما آنقدر شدید است که نیاز به جراحی داشته باشید، دندانپزشک شما ممکن است برخی از این انواع جراحی لثه را به عنوان راه‌هایی برای درمان این مشکل مطرح کند:
جراحی لثه به علت جراحی پیوند لثه
ریشه‌های دندانی که در معرض دید قرار دارند، نتیجه تحلیل لثه هستند. جراحی پیوند لثه، ریشه در معرض دید را می‌پوشاند و از تحلیل بیشتر و از دست دادن استخوان جلوگیری می‌کند.
در طی جراحی پیوند لثه، پریودنتیست شما بافت لثه را از منبع اهداکننده دیگری می‌گیرد تا ریشه در معرض دید را بپوشاند. جراحی پیوند لثه را می‌توان روی یک دندان یا چند دندان انجام داد و ممکن است به کاهش حساسیت دندان و بهبود زیبایی لبخند شما کمک کند.
جراحی لثه به علت پروسه بازسازی و احیا کننده
زمانی که استخوان نگهدارنده دندان به دلیل بیماری پریودنتال از بین رفته باشد، پریودنتیست شما ممکن است یک روش بازسازی را توصیه کند. این روش‌ها می‌توانند برخی از آسیب‌ها را با بازسازی و بافت از دست رفته را معکوس کنند.
در طی این روش، پریودنتیست شما بافت لثه را تا می‌کند و باکتری‌های عامل بیماری را از بین می‌برد. غشاها (فیلترها)، پیوند استخوان یا پروتئین‌های محرک بافت می‌توانند برای تشویق توانایی طبیعی بدن شما برای بازسازی استخوان و بافت استفاده شوند.
جراحی لثه به علت طول تاج
برخی از افراد ممکن است لبخند لثه‌ای داشته باشند زیرا دندان‌ها کوتاه به نظر می‌رسند. در واقع، دندان‌ها ممکن است در واقع طول مناسبی داشته باشند، اما با بافت لثه بیش از حد بهبود یافته‌اند. برای اصلاح این مشکل، پریودنتیست شما یک روش افزایش طول تاج دندان را انجام می‌دهد.
در طول روش افزایش طول تاج دندان، لثه و بافت استخوان اضافی تغییر شکل داده می‌شود تا بیشتر دندان طبیعی را در معرض دید قرار دهد. این کار را می‌توان برای یک دندان، حتی خط لثه یا چند دندان انجام داد تا یک لبخند طبیعی و پهن نمایان شود.
دندانپزشک یا پریودنتیست شما همچنین ممکن است طولانی کردن تاج دندان را برای امکان پذیر ساختن یک عمل ترمیمی یا زیبایی دندان توصیه کند. افزایش طول تاج، سطح لثه و استخوان را تنظیم می کند تا بیشتر دندان را در معرض دید قرار دهد تا بتوان آن را ترمیم کرد.
جراحی لثه به علت پاکت پریودنتال
استخوان و بافت لثه شما باید مانند یقه اسکی دور گردن شما به خوبی در اطراف دندان شما قرار گیرد. هنگامی که شما به بیماری پریودنتال مبتلا هستید، این بافت و استخوان حمایت کننده از بین می‌رود و پاکت‌هایی در اطراف دندان ایجاد می‌کند.
با گذشت زمان، این پاکت‌ها عمیق‌تر می‌شوند و فضای بزرگ‌تری برای تجمع باکتری‌ها و پیشرفت در زیر بافت لثه فراهم می‌کنند. این پاکت‌ها می‌توانند منجر به تحلیل استخوان و بافت شوند. در نهایت، اگر استخوان زیادی از بین برود، دندان‌ها باید کشیده شوند.
در طی یک روش پاکت پریودنتال، پریودنتیست شما بافت لثه را تا می‌کند و باکتری‌های عامل بیماری را قبل از اینکه بافت را در جای خود محکم کند، خارج می‌کند. در برخی موارد، سطوح نامنظم استخوان آسیب‌دیده صاف می‌شوند تا مناطقی که باکتری‌های عامل بیماری در آن‌ها پنهان شوند، محدود می‌شود.به بافت لثه اجازه می‌دهد تا بهتر به استخوان سالم بچسبد.
چگونه برای انجام جراحی لثه آماده شویم؟
پس از اینکه متخصص دندانپزشکی شما را برای جراحی لثه به پریودنتیست معرفی کرد، اولین ویزیت شما یک مشاوره اولیه خواهد بود. در این قرار ملاقات، ممکن است:
- اشعه ایکس اضافی از دهان و سر خود بگیرید.
- سابقه پزشکی خود را مرور کنید.
- بپرسند چه داروهایی مصرف می‌کنید، از جمله محصولات بدون نسخه، ویتامین‌ها و مکمل‌ها.
بسته به روشی که برنامه ریزی کرده‌اید و سابقه پزشکی شما، برخی شرایط پزشکی وجود دارد که دندانپزشک شما ممکن است آنتی بیوتیک را به عنوان یک اقدام پیشگیرانه برای جلوگیری از عفونت(پیشگیری آنتی بیوتیکی) توصیه کند. با توجه به انجمن دندانپزشکی آمریکا، شرایط بسیار کمی وجود دارد که در آن آنتی بیوتیک‌ها باید برای اقدامات پیشگیرانه قبل از اقدامات دندانپزشکی استفاده شود.
اگر تحت بیهوشی عمومی هستید، پریودنتیست شما احتمالاً به شما توصیه می‌کند که از خوردن غذا و نوشیدنی به مدت هشت ساعت قبل از عمل خودداری کنید. حتما توصیه‌های آن‌ها را برای نیازهای خاص خود دنبال کنید. اگر یک بیماری مزمن مانند دیابت یا فشار خون بالا دارید، آن‌ها در طول عمل شما را برای هرگونه عارضه مربوط به بیهوشی تحت نظر خواهند داشت. اکثر روش‌های پریودنتال را می‌توان به راحتی با استفاده از بی‌حسی موضعی انجام داد.
نحوه انجام جراحی لثه چگونه است؟
جراح لثه‌ها را به عقب تا می‌کند تا یک فلپ تشکیل دهد تا به بافت زیر لثه دسترسی پیدا کند. بافت عفونی زیر و بین دندان‌ها برداشته می‌شود و جراح پس از آن جرم‌گیری دندان و پلانینگ ریشه را انجام می‌دهد تا پلاک و باکتری زیر خط لثه را از بین ببرد. جرم گیری و پلانینگ همچنین لکه‌های زبر روی ریشه دندان را صاف می‌کند که می‌توانند باعث عود بیماری لثه شود.
بعد از انجام جراحی لثه باید چه کنیم؟
جراح با استفاده از بخیه، لثه‌ها را در جای خود قرار می‌دهد. بخیه‌ها ممکن است قابل حل باشند، یا ممکن است مجبور شوید بعد از هفت تا 10 روز پس از بازگشت برای انجام یک معاینه جراحی، آن‌ها را بکشید. جراح همچنین ممکن است یک پانسمان جراحی مخصوص به نام بسته پریودنتال را روی ناحیه آسیب دیده قرار دهد.
ریکاوری بعد از انجام جراحی لثه
زمان بهبودی برای جراحی پریودنتال به نوع عمل بستگی دارد، اما اغلب پریودنتیست‌ها برای پیگیری در عرض 1 تا 2 هفته برنامه‌ریزی می‌کنند. در طول دوره نقاهت، برای تمیز نگه داشتن دهان و جلوگیری از عفونت، باید از یک دهانشویه ضد عفونی کننده استفاده کنید. جراح شما همچنین ممکن است یک دور آنتی بیوتیک تجویز کند.
در چند روز اول پس از جراحی، ممکن است به شما دستور داده شود که غذاهای نرم بخورید و از ورزش شدید اجتناب کنید. همچنین در تمام مراحل بهبودی باید از سیگار کشیدن خودداری کنید.
عوارض جراحی لثه
مشکلات ناشی از این روش نادر است، اما همه روش‌ها خطراتی دارند. مشکلات احتمالی مانند:
- تغییر در ظاهر لثه
- خون ریزی
- عفونت
- تورم لثه
- واکنش به آرامبخش
نظارت بر بهبودی برای شما مهم است. هر مشکلی را فوراً به دندانپزشک خود اطلاع دهید. اگر هر یک از موارد زیر رخ داد، با دندانپزشک خود تماس بگیرید:
- علائم عفونت، از جمله تب و لرز
- قرمزی، تورم، درد فزاینده، خونریزی بیش از حد، یا هر گونه ترشح غیر معمول
- درد و تورمی که با دارو یا مراقبت‌های خانگی کنترل نمی‌شود
- پانسمان یا بخیه‌ها شل شده یا ناراحت کننده هستند
- بافت شل
- ادامه تورم پس از 48 ساعت
- علائم جدید یا غیرمنتظره
جایگزین‌های جراحی لثه
در شرایط خاص، ممکن است کاندیدای درمان‌های جایگزینی باشید که نیازی به جراحی لثه ندارند. برای عقب‌رفتن لثه‌ها، در روش «پین‌هول» برای پیوند لثه از ابزار خاصی استفاده می‌شود که بافت لثه را آزاد کرده و آن را به موقعیت مناسب خود روی دندان‌ها منتقل می‌کند. هنگامی که لثه‌ها در جای خود قرار گرفتند، از نوارهای کلاژن برای تثبیت موقعیت لثه و تشویق مجدد بافت لثه با دندان‌ها در سطح جدیدی استفاده می‌شود.
یکی دیگر از درمان‌های غیرجراحی لثه، روش چسبندگی جدید با کمک لیزر (LANAP) است که بین لثه و دندان‌ها را درمان می‌کند و می‌تواند باکتری‌های عامل بیماری لثه را جمع‌آوری کند. از لیزر LANAP برای از بین بردن باکتری‌ها در و حذف بافت‌های بیمار استفاده می‌شود تا به فیبرهای کلاژن لثه کمک کند تا دوباره به دندان بچسبند و مهر و موم از دست رفته را دوباره ایجاد کنند.
سوالات متداول
چه مدت طول می‌کشد تا لثه بعد از جراحی پریودنتال بهبود یابد؟
می‌توانید انتظار داشته باشید که لثه‌های شما دو هفته طول بکشد تا به طور کامل بهبود یابند، بنابراین در این مدت بسیار مهم است که دستورالعمل‌های پزشک خود را دنبال کنید. بعد از عمل می‌توانید به خانه بروید، اما بسته به نوع بیهوشی که پریودنتیست شما استفاده می‌کند، ممکن است نیاز باشد که شخصی شما را به خانه برساند.
معایب جراحی پریودنتال چیست؟
عوارض بعد از عمل جراحی می‌تواند شامل خونریزی، درد و عفونت باشد. پیامدهای منفی طولانی مدت ممکن است شامل از دست دادن چسبندگی پریودنتال، تحلیل لثه و حساسیت دندان باشد.
آیا می‌توانید بعد از جراحی پریودنتال صحبت کنید؟
صحبت کردن باعث کشیده شدن ماهیچه‌های دهان می‌شود که به نوبه خود باعث شل شدن گاز و افزایش احتمال خونریزی می‌شود. خودداری از صحبت کردن سخت است، اما سعی کنید تا حد امکان در دو تا سه روز اول پس از جراحی پیوند لثه سکوت کنید.
درد بعد از جراحی پریودنتال چقدر طول می‌کشد؟
درد معمولاً دو تا چهار روز پس از جراحی شروع می‌شود و حدود سه تا چهار روز طول می‌کشد. ممکن است ناخودآگاه دندان‌هایتان را به هم بچسبانید. اگر قبلاً عادت به فشردن یا قروچه کردن دندان‌های خود را دارید، این می‌تواند به خصوص ناراحت کننده باشد.
بعد از جراحی پریودنتال چه بخورم؟
روز سوم تا 2 هفته پس از جراحی: رژیم غذایی بسیار نرم فقط باید مصرف شود (ماکارونی، سوپ، تخم مرغ، ماهی، سبزیجات نرم پخته شده، بلغور جو، برنج، لوبیا و غیره) از مصرف هر گونه غذای سفت، تند، خمیری، قهوه یا اسیدی خودداری کنید. . جویدن باید در سمت مقابل محل جراحی انجام شود.
آیا پس از پیوند لثه به آنتی بیوتیک نیاز دارید؟
آنتی بیوتیک‌ها تنها در صورتی پس از پیوند بافت تجویز می‌شوند که منبع بافت از اهداکننده باشد. در اغلب موارد، بافت از بیمار برداشت می‌شود، بنابراین پوشش آنتی بیوتیکی لازم نیست. تورم ممکن است پس از عمل جراحی شما ایجاد شود و معمولاً 2-3 روز پس از عمل به اوج خود می‌رسد.
آیا می‌توانم بعد از جراحی لثه مسواک بزنم؟
حفاظت از پیوند لثه برای اطمینان از انجام موفقیت آمیز عمل بسیار مهم است. مراقبت از دهان: تا ده روز پس از جراحی در محل پیوند از مسواک زدن یا نخ دندان کشیدن خودداری کنید. سپس می‌توانید مسواک زدن ملایم را با یک مسواک نرم برای دو تا چهار روز دیگر شروع کنید و در نهایت به مسواک زدن عادی برگردید.
بعد از جراحی چگونه آب می‌نوشید؟
آب یخ، چای سرد، ماست یخ زده، میلک شیک یا مایعات سرد مشابه بنوشید و ناحیه جراحی را تا پایان روز بعد از جراحی سرد نگه دارید. از نی استفاده نکنید، زیرا مکش می‌تواند باعث شروع به خونریزی شود. همچنین می‌توان با قرار دادن کیسه یخ روی ناحیه تحت درمان، در قسمت بیرونی صورت، تورم را به حداقل رساند.
