تصور کنید، در حال جویدن یک تکه یخ یا آبنبات هستید که متوجه می شوید جسم سختی در دهانتان وجود دارد که ذوب یا حل نمی شود. در ابتدا نمی دانید که این جسم سخت چیست، اما کمی بعد حال بدی به شما دست می دهد چرا که متوجه می‌شوید آن جسم، تکه ای از دندانتان بوده که از آن جدا شده است. اگرچه مینای دندان سخت‌ترین و معدنی‌ترین بافت بدن است اما استحکام آن هم محدودیت هایی دارد. زمین خوردن، یک ضربه محکم به صورت، یا گاز زدن به یک جسم سخت، خصوصاً اگر دندان دچار کمی پوسیدگی هم باشد، باعث لب پریدگی، ترک خوردن یا شکستن آن دندان می شود. اگر متوجه شدید یک دندان شکسته یا لب پریده دارید، دستپاچه نشوید چون دندانپزشکان گزینه‌های زیادی برای ترمیم دندان شکسته یا ترک خورده دارند.
در این مقاله، علائم، علل، تشخیص، درمان ها و روش های پیشگیری از لب پریدگی، ترک خوردن و شکستن دندان را برای شما توضیح می دهیم. البته باید توجه داشته باشید که برای درمان ترک خوردگی یا ترمیم شکستگی دندان حتماً باید به یک دندانپزشک ماهر و مجرب مراجعه کنید که روش های درمان این مشکلات را بداند و بتواند عوارض آنها را کنترل کند. مراجعه به چنین متخصصی ریسک‌ها و عوارض درمان و همچنین طول مدت بهبودی را کاهش می دهد.
چرا دندان ها دچار شکستگی یا ترک خوردگی می شوند؟
همانطور که گفته شد مینای دندان (که همان لایه رویی دندان است) اگرچه سخت‌ترین بافت بدن است اما با این حال هم امکان شکستن آن وجود دارد. در واقع، دندان ها می توانند به روش های مختلفی آسیب ببینند. برخی از جالب ترین کارها و اتفاقاتی که، بنا به گزارش ها، باعث شکستگی دندان های بسیاری از بیماران شده اند عبارتند از:
- باز کردن در بطری با دندان
- کندن سوزن منگنه از روی کاغذ با دندان
- جویدن یخ
- ضربه به صورت با اجسام مختلف (از جمله مشت)
- بوسه بیش از حد شدید (بله، این یکی هم واقعاً اتفاق افتاده)
جویدن غذا (و نه فقط گاز زدن به هسته زیتون یا پوسته گردو) هم می تواند باعث شکستگی دندان ها شود. بعضی وقت ها، حتی یک غذای نرمِ به ظاهر بی خطر هم می تواند باعث ترک خوردن یا لب پریدگی دندان ها شود. معمولاً، دلیل چنین حالتی این است که در طول زمان تنش های زیادی در دندان جمع شده و بالاخره یک فشار نسبتاً کم باعث تخریب آن می شود. پوسیدگی ها یا حفره های دندانی هم می توانند دندان ها را ضعیف کرده و باعث بالا رفتن احتمال شکستگی آنها در حین خوردن خوراکی های سفت شوند.
گاهی اوقات نیز در حین یک تصادف یا یک آسیب ورزشی یک ضربه مستقیم به دندان وارد شده و همان باعث شکستگی می شود. البته، در برخی موارد، دلیل شکستن دندان مشخص نیست. اما در کل، عامل مختلفی وجود دارد که می توانند باعث ضعیف شدن دندان و در نهایت ترک برداشتن یا شکستن آن شوند. برای مثال، ممکن است سطح دندان توسط یک حفره ضعیف شده باشد. در این حالت، اگر پرشدگی یک دندان بزرگ باشد، این امکان وجود دارد که مینای اطراف پرشدگی آنقدر نازک شده باشد که نتواند ساییدگی و فرسودگی ناشی از گاز گرفتن و جویدن مداوم را تحمل کند. همچنین ممکن است دندان ها به دلیل نیروهای شدیدتر ناشی از بروکسیسم (دندان‌قروچه هنگام خواب) پر از شکستگی‌های ریز و ظریف شده باشند. مال اکلوژن (Malocclusion) هم می‌تواند باعث تداخل بعضی از دندان‌های بالا و پایین در هنگام غذا خوردن شود و در اینجا نیز، درست مثل بروکسیسم تنش اضافی ناشی از فشار و مالش دندان روی دندان، می‌تواند باعث خردشدگی و تخریب مینای دندان شود. همچنین، اگر سطح دندان به اندازه کافی ضعیف شده باشد، حتی جویدن غذاهای نرم هم می تواند باعث ترک خوردن یا شکستگی دندان ها شود.
انواع ترک خوردگی یا شکستگی دندان ها
کریز لاین ها (Craze lines)
این ترک ها که به آن ها ترک های جزئی هم گفته می شود روی مینای دندان، که سطح سفید بیرونی دندان است، شکل می گیرند. غالباً، این ترک ها کم عمق بوده و باعث هیچ دردی نمی شوند و تنها کافی است که دندانپزشک سطوح زبری که این ترک ها تشکیل داده‌اند را پولیش کند تا آن ها از بین بروند.
لب پریدگی ها
لب‌پریدگی های جزئی هم معمولاً به درمان خاصی نیاز ندارند. این لب‌پریدگی ها بدون درد بوده برای همین فقط ممکن است که از لحاظ زیبایی مشکل ایجاد کنند.
ترک خوردگی دندان
این حالت از شکستگی، تمام دندان (از مینا گرفته تا عصب) را در برمی گیرد. در اینجا، تشخیص و درمان زود هنگام نقش خیلی مهمی در نجات دندان دارد. ترک خوردگی ها در صورت درمان نشدن به تدریج گسترش پیدا کرده و بدتر می شوند، طوری که دیگر قابل ترمیم نباشند.
شکستگی های جدی
این نوع از شکستگی تقریباً همیشه باعث حساسیت و درد می شود چرا که آنقدر عمیق است که باعث نمایان شدن عصب می شود. به علاوه، غالباً قسمت شکسته دندان خونریزی می کند.
دو نیم شدن دندان
این نوع شکستگی زمانی اتفاق می افتد که دندان در جهت عمودی به دو قسمت جدا تقسیم می شود. این حالت، غالباً ناشی از وجود ترک های طولانی مدت است.
شکستگی کاسپ دندان (Broken Cusp)
در این نوع آسیب، قسمتی از سطح جونده دندان که دارای برآمدگی های نوک تیز است می‌شکند. یک شکستگی کاسپ معمولاً باعث درد چندانی نمی شود، چون روی پالپ یا همان مغز دندان اثری ندارد.
شکستگی ناشی از پوسیدگی
وقتی یک حفره، دندان را از داخل ضعیف می کند، احتمال شکستگی آن دندان به شدت افزایش پیدا می کند.
شکستگی عمودی ریشه
این ترک‌ها از ریشه دندان شروع شده و به طرف بالای دندان ها یعنی نوک آن ها گسترش پیدا می کنند. عفونی شدن این ترک ها باعث ایجاد التهاب در اطراف ریشه دندان و در نهایت منجر به بروز درد می شود.
نحوه مراقبت از دندان ترک خورده یا شکسته
اگر دندانتان ترک خورده، لب‌پریده شده یا شکسته است، هرچه زودتر برای ترمیم آن به دندانپزشک مراجعه کنید. در غیر این صورت، دندانتان بیشتر آسیب دیده یا عفونی می شود که در این حالت ممکن است دندانتان را از دست بدهید. تا زمانی هم که به مطب دندانپزشک بروید می توانید با اقدامت زیر از دندانتان مراقب کنید:
- اگر دندانتان درد دارد می توانید استامینوفن یا سایر قرص های مسکن بدون نسخه را مصرف کنید. دهانتان را با آب نمک آبکشی کنید.
- اگر شکستگی باعث شده که در دندانتان یک گوشه یا لبه تیز و برنده ایجاد شود، روی آن گوشه یا لبه را با موم پارافین یا آدامس بدون قند بپوشانید تا باعث بریدگی زبان، یا داخل لب‌ها یا گونه تان نشود.
- اگر مجبورید غذا بخورید، حتماً غذاهای نرم مصرف کرده و از جویدن غذاها با دندان شکسته خودداری کنید.
ترمیم دندان شکسته شده یا ترک خورده
روش و زمان مورد نیاز برای ترمیم دندان های ترک خورده، لب‌پریده یا شکسته به شدت آسیب دیدگی بستگی دارد. اگر تنها تکه کوچکی از مینای دندان شکسته شده باشد، معمولاً ترمیم را می توان با یک جلسه مراجعه به مطب دندانپزشکی انجام داد. اما ترمیم دندانی که به شدت آسیب دیده یا شکسته شده است به درمان طولانی‌تر و بسیار گرانتری نیاز دارد. در اینجا، روش‌های معمول ترمیم دندان های ترک خورده، لب‌پریده یا شکسته را برایتان توضیح می دهیم.
پر کردن یا باندینگ دندان
اگر فقط قسمت کوچکی از مینای دندانتان پریده باشد، دندانپزشک آن را با پر کردن ترمیم می کند. اما برای ترمیم شکستگی یک دندان جلو یا دندانی که هنگام لبخند زدن دیده می شود، دندانپزشکان معمولاً از روشی به نام باندینگ استفاده می کنند که در آن از یک رزین کامپوزیت هم رنگ دندان استفاده می شود.
باندینگ یک عمل ساده است که عموماً نیازی به بی حس کردن دندان ندارد. برای ترمیم به این روش، ابتدا دندانپزشک سطح شکسته شده را با یک مایع یا ژل زبر می کند تا مواد باندینگ به آن بچسبند. در مرحله بعد، دندانپزشک یک نوع چسب را روی دندان اعمال کرده و سپس رزین هم رنگ دندان را روی دندان قرار می دهد. در ادامه، دندانپزشک مواد باندینگ را طوری شکل می دهد که ظاهری شبیه به دندان طبیعی داشته باشد و در پایان هم از یک نور فرابنفش برای سخت کردن مواد آن استفاده می کند.
روکش یا تاج دندان
اگر تکه بزرگی از دندان شکسته شده یا پوسیدگی آن زیاد باشد، دندانپزشک بخشی از باقی مانده دندان را تراشیده و روی آن یک تاج، که یک روکش شبیه به دندان است، قرار می دهد تا از دندان محافظ کرده و ظاهر آن را بهبود بدهد. روکش‌های دائمی را می توان از جنس فلز، چینی جوش خورده به فلز، تماماً رزین یا تماماً سرامیک ساخت. هر کدام از این مواد مزایای خودشان را دارند. برای مثال، روکش‌های تمام فلزی از همه قوی ترند و روکش های چینی و رزینی را می توان طوری ساخت که ظاهری نزدیک به دندان واقعی داشته باشند.
اگر تمام قسمت بالایی دندان شکسته و جدا شود اما ریشه هنوز هم سالم باشد، دندانپزشک یا اندودنتیست (دندانپزشک متخصص عصب‌کشی) ابتدا یک عصب‌کشی انجام داده و بعد یک پین یا استوانه در کانال ریشه قرار می دهد و در ادامه مقداری از پین که از لثه بیرون آمده را آنقدر تقویت می کند که بتوان روکش را روی آن قرار داد. بعداً، دندانپزشک می تواند تاج یا روکش را با استفاده از یک سیمان مخصوص روی پین کاشته شده در کانال ریشه نصب کند.
معمولاً نصب تاج به دو جلسه مراجعه به دندانپزشک نیاز دارد. در طول جلسه اول دندانپزشک یک یا چند عکس رادیولوژی از فک می گیرد تا بتواند وضعیت ریشه های دندان و استخوان اطراف آن را چک کند. اگر مشکل دیگری وجود نداشته باشد، دندانپزشک دندان و لثه اطراف آن را بی حس کرده و مقداری از باقیمانده دندان را می تراشد تا جای کافی برای نصب روکش فراهم شود. اگر قسمت بزرگی از دندان شکسته و جدا شده باشد، دندانپزشک می تواند با استفاده از یک ماده پرکننده آنقدر حجم برای دندان ایجاد کند که بتوان روکش را روی آن نصب کرد. سپس، او با استفاده از یک نوع خمیر مخصوص از باقی مانده دندان و دندان ردیف روبروی آن (دندانی که موقع بستن دهان روی آن قرار می گیرد) یک قالب تهیه می کند. قالب‌ها به لابراتوار فرستاده می شوند تا با استفاده از آنها یک روکش ساخته شود. تا زمانی که روکش آماده شود، دندانپزشک یک روکش موقتی از جنس آکریلیک یا فلز نازک روی دندان تحت درمان قرار می دهد.
در جلسه دوم، که عموماً 2 تا 3 هفته بعد خواهد بود، دندانپزشک روکش موقت را برمی دارد و اندازه و شکل روکش دائمی را چک می کند تا در صورت مناسب بودن آن را به صورت دائمی و با استفاده از سیمان مخصوص نصب کند.
بعضی از مطب های دندانپزشکی دارای یک دستگاه تراشکاری دیجیتال هستند که با استفاده از آن می توانند بدون نیاز به گرفتن قالب، در همان روز اول خودشان روکش مورد نیاز را بسازند. برخی از مطب ها هم دارای یک سیستم اسکنر داخل دهانی هستند که می تواند یک قالب دیجیتال از دندان تهیه کرده و آن را به شکل یک فایل الکترونیکی به لابراتوار بفرستد.
ونیرهای دندانی
با استفاده از ونیر، می توان دندان های ترک خورده یا شکسته جلو را طوری ترمیم کرد که ظاهر کامل و سالم خود را دوباره به دست بیاورند. ونیر دندانی پوسته نازکی از جنس چینی یا مواد رزین کامپوزیت هم رنگ دندان است که (مثل یک ناخن مصنوعی که روی ناخن واقعی قرار می گیرد) روی تمامی سطح دندان مورد نظر را پوشانده و یک بخش ضخیم هم دارد که قسمت شکسته دندان را پر می کند.
در اینجا برای آماده سازی دندان، حدود 3/0 تا 2/1 میلیمتر از سطح جلویی مینای دندان را برمی دارد. سپس، او از سطح دندان تراشیده شده یک قالب تهیه کرده و آن را به لابراتوار می فرستد تا با استفاده از آن یک ونیر دندانی ساخته شود. بعد از آماده شدن ونیر، که معمولاً حدود یک تا دو هفته طول می کشد، باید دوباره به دندانپزشکی مراجعه کنید تا ونیرتان نصب شود. برای این کار، ابتدا دندانپزشک سطح جلویی دندان را با مایعی که خاصیت اسیدی دارد زبر می کند و سپس پشت ونیر را با یک سیمان مخصوص آغشته کرده و آن را روی دندان مورد نظر قرار می دهد. بعد از اینکه ونیر در جای درست خود قرار گرفت، دندانپزشک با استفاده از یک نور مخصوص مواد شیمیایی سیمان را فعال کرده و آن را به سرعت سخت می کند.
درمان ریشه دندان (عصب کشی)
اگر شکستگی دندان آنقدر بزرگ باشد که پالپ یا مغز دندان (مرکز دندان که حاوی عصب‌ها و رگ‌های خونی است) را نمایان کند، باکتری‌ها از دهان وارد پالپ شده و آن را عفونی می کنند. اگر دندان تغییر رنگ بدهد، درد داشته باشد یا به گرما حساس شود، به احتمال زیاد پالپ تخریب یا بیمار شده است. در چنین شرایطی، بعد از مدتی دندان می میرد و در صورتی که پالپ مرده برداشته نشود، دندان عفونی شده و ممکن است مجبور به کشیدن آن شوید. در عصب‌کشی، پالپ مرده برداشته شده و کانال ریشه تمیز می شود و سپس روی کانال با مواد پرکننده بسته می‌شود.
هم دندانپزشک عمومی و هم اندودنتیست، هر دو می توانند عصب‌کشی را انجام بدهند. درد اکثر عصب کشی ها بیشتر از درد پر کردن دندان نیست. در اکثر موارد، دندانپزشکان برای محافظت از دندانی که به خاطر عصب کشی ضعیف شده، آن را با مواد پر کننده می پوشانند.
ایمپلنت دندانی
برای دندان هایی که به شدت شکسته شده یا ترک های خیلی بزرگی دارند، بهترین گزینه استفاده از ایمپلنت است. برای این کار، ابتدا باقیمانده دندان برداشته شده، یک میله یا استوانه در ریشه قرار داده می شود و سپس تاج یا روکشی که شبیه به یک دندان واقعی است روی آن نصب می شود. این روکش ها نه تنها ظاهری شبیه به دندان واقعی دارند بلکه مثل آن ها هم عمل می کنند. به علاوه، ایمپلنت به مرور زمان با استخوان فک جوش خورده و ساختار بادوام و محکمی را ایجاد می کند.
سیلانت های دندانی
سیلانت‌ها یا درزگیرهای دندانی که گزینه ایده‌آلی برای ترمیم حفره های دندان ها هستند، می توانند از دندان های عفونی و ترک خورده شما محافظت کنند. سیلانت‌ها همچنین سدی هستند در برابر باکتری هایی که باعث ایجاد حفره در دندان ها شده و آن ها را تخریب می کنند. دندانپزشک سیلانت دندان را روی طرف عقب دندان‌های آسیاب و پیش آسیاب (پری مولار) قرار می دهد.
روی هم رفته، ترک خوردگی، شکستگی یا لب‌پریدگی یک دندان می تواند یک وضعیت اورژانسی باشد. در چنین شرایطی، بسیار مهم است که هرچه سریعتر به یک دندانپزشک مراجعه شود. بیماران موقعی که متوجه آسیب دیدگی دندانشان شدند، به هیچ وجه نباید برای تماس گرفتن با دندانپزشکشان تعلل کنند. چرا که با این کار، آنها فرصت بیشتری خواهند داشت تا گزینه های مناسب برای درمان دندان خود را بررسی کنند. به علاوه، آشنایی با گزینه های درمانی فوق قطعاً به شما کمک خواهد کرد تا بهترین گزینه را انتخاب کنید.
کشیدن دندان
گاهی اوقات، ترمیم دندان شکسته یا ترک خورده برای بیمار ریسک بالایی داشته یا غیرممکن است. متأسفانه، در چنین مواردی دندان باید کشیده شود. البته، جای نگرانی نیست، چرا که روش هایی هم برای جایگزین کردن دندان های از دست رفته وجود دارد.
هزینه ترمیم دندان ترک خورده یا شکسته
هزینه ترمیم دندان شکسته یا ترک خورده به محلی که مطب یا کلینیک در آن قرار دارد، تخصص پزشک، نوع بی‌حسی یا بیهوشی مورد استفاده، مواد مورد استفاده برای ترمیم دندان و نوع دندانی که باید درمان شود بستگی دارد. به علاوه، باید توجه داشت که بیمه های درمانی معمولاً هزینه ترمیم لب‌پریدگی یا شکستگی دندان را پوشش نمی دهند. البته، بعضی از دندانپزشکان گزینه های مختلفی مثل پرداخت قسطی را در اختیار بیمارانشان قرار می دهند، بنابراین حتماً در این مورد هم از دندانپزشکتان سؤال کنید.
نکات مهم
شکستن، لب‌پریدگی یا ترک خوردگی دندان می تواند با درد همراه باشد، با این حال در بسیاری از موارد، این مشکلات به درمان ناچیزی نیاز داشته یا اصلاً احتیاجی به درمان ندارند. البته، در چنین مواردی بهترین راه برای حفاظت از دندان ها و سلامت عمومی تان این است که به یک دندانپزشک مراجعه کنید تا مطمئن شوید که مشکلی وجود ندارد. به علاوه، تا زمان مراجعه به دندانپزشک هم می توانید با گذاشتن موم روی لبه های شکسته و تیزه شده دندان از دهانتان محافظت کنید؛ دهانتان را تمیز نگه‌دارید و تلاش کنید که ورم آن را کاهش بدهید. اگر دندانتان کند شده، باید ظرف 30 دقیقه خودتان را به مطب دندانپزشکی برسانید. همچنین اگر خونریزی و درد شدیدی دارید می‌بایست هر چه سریعتر به یک دندانپزشک مراجعه کنید.
پرسش‌های متداول
برای ترمیم دندان های شکسته یا ترک خورده چه باید کرد؟
اگر دندانتان ترک خورده یا شکسته، دهانتان را با آب گرم آبکشی کنید تا تمیز شود و روی فکتان یک کمپرس سرد قرار بدهید تا از ورم جلوگیری شود. مسکن‌های ضدالتهاب مثل ایبوپروفن (آدویل، موترین آی بی) هم می توانند ورم و درد را کاهش بدهند. به علاوه، هرچه سریعتر به یک دندانپزشک مراجعه کنید.
آیا می توان دندان های ترک خورده را ترمیم کرد؟
اگر قطعه کوچکی از دندانتان شکسته باشد دندانپزشک می تواند آن را با یک ماده پرکننده ترمیم کند. اما روش مورد استفاده برای ترمیم دندان های ترک خورده جلویی یا دندان‌هایی که هنگام لبخند دیده می شوند کمی تفاوت داشته و به آن باندینگ گفته می شود. در این روش از یک رزین کامپوزیت همرنگ دندان برای ترمیم ترک ها و شکستگی ها استفاده می شود.
آیا درمان نکردن یک دندان شکسته مشکلی برایم ایجاد می کند؟
به احتمال زیاد خیر؛ چرا که معمولاً شکستگی دندان ها درد ناچیزی داشته و گاهی اوقات، حتی هنگام لبخند زدن هم دیده نمی شوند. اما در کل، درمان نکردن یک دندان شکسته ریسک زیادی داشته و می توانند در سال‌های آتی روی سلامت دهان و دندانتان تأثیر منفی بگذارد. یک دندان زمانی می شکند یا ترک می‌خورد که ضعیف شده باشد یا ضربه‌ای به آن وارد شود.
باندینگ دندان چقدر ماندگاری دارد؟
باندینگ دندان، بسته به محل دندان ترمیم شده، بایت شما و عادات تغذیه‌ای‌تان می‌تواند بین 4 تا 8 سال دوام داشته باشد. بعد از انجام درمان باندینگ، بهتر است از گاز زدن مستقیم خوراکی‌ها با دندان درمان شده خودداری کنید، خصوصاً خوراکی‌های سفتی که می‌توانند روی ساختار باندینگ دندانی‌‌تان تأثیر منفی بگذارند.
آیا می توان برای یک دندان شکسته شده، درمان عصب‌کشی را انجام داد؟
دندانپزشکان، در خیلی از موارد، عصب‌کشی را برای دندان‌های شکسته انجام می دهند. البته، نیاز به انجام این عمل به نوع شکستگی، نوع دندان و شرایط باقیمانده دندان بستگی دارد.
آیا می توان روی یک دندان شکسته، تاج یا روکش نصب کرد؟
برای آن دسته از دندان های شکسته یا به شدت تخریب شده که با ونیر، آنله (onlay) یا پر کردن قابل ترمیم نیستند، تنها گزینه استفاده از روکش های دندانی است. اگر دندان شکسته در معرض خطر فرو پاشیدن قرار داشته باشد، روکش می تواند آن دندان تقویت کرده و آن را در جای خود نگه دارد. روکش‌ها مؤثرترین راه برای جلوگیری از عفونت هستند.
یک دندانپزشک چه گزینه‌هایی برای ترمیم یک دندان شکسته دارد؟
درمان های موجود برای دندان های لب پریده، ترک خورده یا شکسته عبارتند از: چسباندن مجدد تکه های شکسته شده به باقیمانده دندان؛ پر کردن یا نصب تاج (روکشی که به طور کاملاً دندان شکسته شده را می پوشاند) و درمان ریشه دندان، برای دندان هایی که آنقدر شکسته اند که عصب های آنها نمایان شده است.
اگر دندان ترک خورده ام را درمان نکنم چه اتفاقی می افتد؟
درمان نکردن ترک دندان، می‌تواند منجر به حساس شدن، پوسیدگی و در نهایت از دست رفتن دندان شود. اگر شما هم یک دندان ترک خورده دارید، حتماً باید در اولین فرصت به دندانپزشک مراجعه کنید تا او دندانتان را ارزیابی کرده و درمان‌های لازم را انجام دهد.
آیا باید دندان های شکسته را کشید؟
همه دندان‌های شکسته نیاز به کشیدن ندارند؛ برای مثال، لب‌پریدگی دندان‌ها را می‌توان با یک باندینگ دندانی ساده ترمیم کرد. البته، اگر دندان در خط لثه شکسته شده یا ترک خورده باشد، به احتمال زیاد باید کشیده شود.
آیا باندینگ دندانی درد دارد؟
عمل باندینگ دندان نسبتاً بدون درد است، طوری که معمولاً حتی به مصرف مسکن هم نیاز ندارد. البته، ممکن است بعد از دریافت درمان، دندان کمی به گرما و سرما حساس شود.
درمان باندینگ طی چند جلسه انجام شده و چند بار می توان آن را برای یک دندان انجام داد؟
عموماً، فقط به یک جلسه درمان نیاز داشته و در اکثر موارد حتی به بی حسی هم نیازی نیست. باندینگ دندانی معمولاً بین 5 تا 10 سال ماندگاری داشته و بعد از این مدت بسته به شرایط باندینگ، دندانپزشک می تواند آن را ترمیم کرده یا با مواد جدید تعویض کند.
