کاشت دندان بهترین و ماندگارترین روش برای جایگزینی دندان از دست‌رفته‌ی شما می‌باشد. کاشت دندان مزایای فراوانی از جمله حفظ استخوان فک، ماندگاری بسیار زیاد و ظاهر طبیعی دارد و می تواند دقیقاً نقش دندان طبیعی را برای شما ایفا کند. اکثر افراد واجد شرایط کاشت ایمپلنت دندان شناخته می‌شوند مگر اینکه دچار مشکلاتی از قبیل مشکلات استخوان فک و یا بیماری‌های خاصی باشند. البته امروزه با روش های نوین ایمپلنت و بعد از درمان های مشخصی، افرادی که نمی توانند ایمپلنت دندان بگذارند نیز به افراد واجد شرایط تبدیل می‌شوند.
کاشت دندان چیست و چرا انجام می شود؟
کاشت دندان پروسه‌ای است که در آن، به‌جای ریشه‌ی دندان از پایه‌ی پیچی شکل فلزی استفاده‌می‌شود و به‌جای دندان آسیب دیده یا افتاده، دندان‌مصنوعی قرارمی‌گیرد که ظاهر و عملکردی مشابه دندان واقعی دارد. جراحی کاشت دندان جایگزین خوبی برای دندان‌مصنوعی یا بریج است که خوب قرارنمی‌گیرند و همچنین جایگزین خوبی برای مواردی است که عدم وجود ریشه اجازه‌ی قراردادن دندان‌مصنوعی یا بریج جایگزینی دندان را نمی‌دهد.
نحوه‌ی انجام کاشت دندان، به نوع ایمپلنت و وضعیت استخوان فک شما بستگی‌دارد. جراحی کاشت دندان ممکن‌است چندین پروسه داشته‌باشد. مزیت اصلی ایمپلنت، این است که دندان جدید، حامی باثباتی خواهدداشت؛ یعنی استخوان باید دور ایمپلنت را به‌خوبی پرکند. چون این پرشدن استخوان، زمانبر است، این پروسه، چند ماه طول خواهدکشید.
ایمپلنت دندان با جراحی در استخوان فک شما کاشته‌می‌شود و به‌عنوان ریشه‌ی دندان ازدست‌رفته خواهدبود. چون تیتانیوم موجود در دندان کاشته‌شده، با استخوان فک شما جوش‌می‌خورد، دندان کاشته‌شده مثل بریج و دندان‌مصنوعی نبوده و جابه‌جا نخواهدشد، صدا نمی‌دهد و باعث آسیب به استخوان نیز نخواهدشد؛ ساختار آن نیز مانند دندان‌های نگه‌دارنده‌ی بریج نبوده و نمی‌پوسد.
درکل، کاشت دندان مناسب شماست اگر:
- یک یا تعدادی دندان ازدست‌رفته دارید.
- رشد استخوان فک شما کامل شده‌است.
- شرایط استخوانتان برای حفظ ایمپلنت خوب است یا می‌توانید گرافت یا پیوند استخوان انجام‌دهید.
- بافت‌های دهان‌ودندانتان سالم است.
- مشکلاتی که باعث اختلال در بهبود و ترمیم استخوان شود، ندارید.
- قادر به استفاده از دندان‌مصنوعی نیستید یا نمی‌خواهید دندان‌مصنوعی داشته‌باشید.
- می‌خواهید گفتارتان بهتر شود.
- با صرف چند ماه وقت برای این کار، مشکلی ندارید.
- سیگار نمی‌کشید.
انواع روش‌های کاشت دندان
کلاً دو نوع کاشت دندان وجوددارد:
- اندواستیل
- ساب‌پریواستیل. اندواستیل به ایمپلنت کاشت دندانی گفته‌می‌شود که درون استخوان قرارمی‌گیرد و ساب‌پریواستیل به ایمپلنت کاشت دندانی گفته‌می‌شود که روی استخوان فک و درون بافت لثه قرارمی‌گیرد. امروزه از ایمپلنت‌های ساب‌پریواستیل، به دلیل نتایج بد در طولانی‌مدت در مقایسه با اندواستیل، دیگر استفاده نمی‌شود.
بااینکه کابرد اصلی ایمپلنت دندان، جایگزینی دندان از دست‌رفته است، اما در اعمال دیگر دندانی هم در زمینه‌های دیگر کاربرد دارد. ایمپلنت‌های دندان، به‌دلیل پایداری، می‌توانند برای حمایت از دندان‌مصنوعی (دنچر) متحرک نیز استفاده‌شود و باعث بهتر ماندن و ثبات آن شود. علاوه‌براین، در اعمال ارتودنسی، مینی‌ایمپلنت‌های دندانی به‌عنوان لنگر (آنکوریج) موقتی (TAD) و برای جابه‌جایی دندان‌ها به‌صورت دلخواه، استفاده‌می‌شود. این مینی‌ایمپلنت‌ها، کوچک هستند و به‌عنوان لنگر (آنکوریج) موقت برای جابه‌جایی دندان به استخوان وصل میشود؛ سپس بعد از انجام کارشان، خارج می‌شوند.
افرادی که همه‌ی دندان‌هایشان را به دلیل پوسیدگی یا بیماری لثه‌ی پایین یا بالا، ازدست‌داده‌اند، راهی وجود دارد که بتوان با حداقل تعداد ایمپلنت، پروتزدندان (دندان‌مصنوعی) باثبات و راحتی داشت. علت نام‌گذاری این روش، این است که برای جایگذاری کل دندان‌های هر قوس دندانی (فک بالا یا پایین)، 4ایمپلنت کافی است. ایمپلنت‌ها، در نواحی که استخوان سالم و قوی دارد، کاشته‌می‌شود و دندان‌مصنوعی (پروتز) نازک، نصب میشود. روش آل‌آن‌فور یا 4پیچ، باعث میشود جایگذاری ثابتی (غیرمتحرک) برای دندان انجام‌شده و نسبت به روش سنتی آن، یعنی دندان‌مصنوعی (دنچر) متحرک، بسیار طبیعی‌تر خواهد بود. بی‌شک، ایمپلنت و کاشت دندان باعث‌شده که گزینه‌های درمانی بیشتر و ماندگارتری برای جایگزینی دندان‌های ازدست‌رفته وجودداشته‌باشد و به سلامت دهان‌ودندان کمک شود.
مزایای کاشت دندان
کاشت دندان باعث بهبود چشمگیر کیفیت زندگی و سلامت افرادی میشود که نیازمند آن هستند.
- باعث بازگشت توانایی جویدن میشود.
- باعث بازگشت زیبایی میشود.
- باعث جلوگیری از کوچک‌شدن استخوان فک به‌دلیل ازدست‌رفتن استخوان میشود.
- باعث حفظ سلامت استخوان و لثه‌ی مجاور میشود.
- باعث ثبات دندان‌های مجاور میشود.
- باعث بهبود کیفیت زندگی میشود.
مراحل انجام کاشت دندان
اولین مرحله‌ی کاشت دندان معمولاً شامل کشیدن یک یا چند دندان است. گاهی، در محل ایمپلنت دندان خرابی وجوددارد. به‌منظور آماده‌سازی برای کاشت ایمپلنت دندان، باید دندان کشیده‌شود. گاهی هم نیاز به پیوند استخوان کام (گرافت استخوان آلوئولار) یا کاداور یا استخوان‌مصنوعی، برای فراهم‌کردن زمینه‌ای استوار و مستحکم برای ایمپلنت، وجوددارد. این محل باید 2-6 ماه بهبود یابد. برای محلی که دندانی ندارد و استخوان آن ازدست رفته‌است، نیاز به گرافت استخوانی دیگری است که در بالای استخوان فک قراردارد (گرافت استخوانی رویی). این پروسه پیچیده است و معمولاً برای بهبود 6ماه یا بیشتر زمان لازم‌دارد.
در ادامه می‌توانید مراحل را در فیلم کاشت دندان مشاهده کنید.
در برخی موارد، درصورت وجود استخوان کافی، دندان پوسیده در جلسه‌ی عمل کاشت دندان کشیده‌می‌شود. این پروسه، کاشت فوری نامیده‌می‌شود.
در مواردی که ایمپلنت باید در ماگزیلا (فک بالا) و در ناحیه‌ی ته یا عقبی کاشته‌شود، به دلیل وجود سینوس‌های ماگزیلاری (فضای پرشده از هوا در استخوان صورت)، استخوان کمی در دسترس است. آگمنتیشن سینوس یا لیفت سینوس، انجام میشود تا سینوس بالا رفته و استخوان بیشتری به این ناحیه پیوند شود؛ این امر باعث حمایت بیشتر از ایمپلنت دندان میشود.
درصورت وجود استخوان کافی و قوی، محل برای کاشت دندان آماده است. در ایمپلنت کاشت دندان، ایمپلنت دندان (پایه‌ی تیتانیومی)، با ابزار و دریل‌های مخصوص، درون استخوان قرارمی‌گیرد. روی ایمپلنت، هیلینگ‌کپ قرارداده‌می‌شود، لثه بخیه میشود و دوران نقاهت شروع میشود. در این مرحله‌ی نقاهت، برای حفظ زیبایی از دندان مصنوعی موقتی به‌جای دندان ازدست‌رفته، استفاده‌می‌شود. طول دوران نقاهت به میزان زیادی به کیفیت استخوان بستگی دارد. دوره‌ی نقاهت معمولاً 2-6 ماه طول خواهدکشید. در این مدت، ایمپلنت به استخوان جوش می‌خورد. خیلی مهم است که در زمان بهبودی، هیچگونه فشار و نیرویی بر ایمپلنت وارد نشود. جلسات معاینه‌ی بعدی برای اطمینان از عدم وجود عفونت و پیشرفت روند بهبودی است.
بعد از دوره‌ی نقاهت، بررسی میشود که آیا ایمپلنت به‌خوبی به استخوان مجاور جوش‌خورده‌است یا خیر. درصورت مثبت‌بودن نتیجه، جزئی با پیچ به پایه‌ی ایمپلنت وصل میشود؛ این جزء، اباتمنت نامیده‌می‌شود و وظیفه‌ی آن، نگه‌داری دندان جایگذاری‌شده یا تاج است. دندانپزشک از این اباتمنت در دهان، قالب می‌گیرد و تاج ایمپلنت را به‌گونه‌ای می‌سازد که به‌خوبی اندازه باشد. تاج ایمپلنت، یا به اباتمنت چسبانده میشود و یا پیچ میشود.
مراقبتهای بعد از کاشت دندان
خواه کاشت دندان را در یک مرحله انجام‌داده‌باشید و یا در چند مرحله، ممکن‌است دچار برخی از مشکلات مربوط به انواع جراحی‌های دندان شده‌باشید؛ مانند:
- تورم لثه و صورت
- کبودی پوست و لثه
- درد محل ایمپلنت
- خونریزی کم
شاید بعد از جراحی ایمپلنت دندان، نیازمند مسکن یا آنتی‌بیوتیک باشید. درصورت تشدید تورم، درد یا هرگونه مشکل در روزهای بعد از جراحی، با جراح دهان‌ودندان خود تماس بگیرید. بعد از هر مرحله از جراحی، در زمان بهبود محل جراحی، باید غذاهای نرم و آبکی بخورید. معمولاً جراح از بخیه‌ی جذبی استفاده‌می‌کند؛ اگر بخیه‌هایتان جذبی نباشد، دکترتان آن‌ها را می‌کشد.
می‌توانید با رعایت موارد زیر ماندگاری دندان کاشته‌شده و بقیه‌ی دندان‌هایتان را بیشتر کنید:
- بهداشت دهان‌ودندان را خیلی خوب رعایت‌کنید. همانند دندان‌های طبیعی، ایمپلنت، دندان‌مصنوعی و لثه‌ها را تمیزکنید. مسواک‌های مخصوص، مانند مسواک‌های بین‌دندانی (اینتردنتال) که بین دندان‌ها را نیز تمیزمی‌کند، باعث پاک‌سازی گوشه‌ها و درزهای دور دندان، لثه و پایه‌ی فلزی خواهدشد.
- مرتباً به دندانپزشکتان مراجعه کنید. چکاپ‌های مداوم داشته‌باشید تا از سلامت و کارایی ایمپلنت خود مطمئن شوید و برای تمیزکردن تخصصی، از دستورات پیروی‌کنید.
- عادات آسیب‌زننده را ترک کنید. چیزهای سخت و محکم، مانند یخ و آبنبات را نجوید؛ چون ممکن‌است باعث شکستن تاج یا دندان‌هایتان شود. از مصرف محصولات حاوی تنباکو و کافئین که باعث لک‌شدن دندان میشود، خودداری کنید. اگر عادت به دندان‌قروچه دارید، باید درمان شوید.
آیا کاشت دندان دردناک است؟
جراحی کاشت دندان معمولاً با بی‌حسی موضعی انجام‌می‌شود و درنتیجه در طول عمل، دردی حس نمی‌شود. بعد از ازبین‌رفتن اثر بی‌حسی موضعی، درد بعد از جراحی در افراد مختلف متفاوت خواهدبود.
بااین‌حال، اکثراً افراد دردی شبیه به درد بعد از کشیدن دندان خواهندداشت. برای کاهش تورم، بلافاصله بعد از جراحی، کیسه‌ی یخ، روی پوست ناحیه‌ی جراحی قرارمی‌گیرد. معمولاً این درد را می‌توان با مسکن‌های بدون‌نیازبه‌نسخه، مانند ایبوپروفن یا استامینوفن، کنترل‌کرد. جراحی‌های پیچیده‌تر، نیازمند داروهای مسکن تجویزی قوی‌تر هستند و دوران نقاهت طولانی‌تری دارند. علاوه‌بر مسکن‌ها، دهانشویه و آنتی‌بیوتیک نیز تجویزمی‌شود تا در هفته‌های آینده به بهبود محل جراحی، کمک‌کند.
تشخیص مناسب‌بودن یک شخص برای کاشت دندان
دندانپزشکان برای تصمیم‌گیری در مورد انجام عمل ایمپلنت به اطلاعات کافی در مورد بیماران نیاز دارند و به خاطر از ایشان تعداد زیادی سؤال پرسیده و یک سری آزمایش‌های تشخیصی به عمل می‌آورند. برای مثال، از بیماران در مورد مشکلات و وضعیت پزشکی گذشته و فعلی آن‌ها از جمله داروهایی که مصرف می‌کنند، عارضههای کنترل شده و نشده‌ای که دارند، و هرگونه ناهنجاری خونی که ممکن است داشته باشند، سؤالاتی می‌پرسند.
به علاوه، دندانپزشک دندان‌ها و لثه‌های بیمار را معاینه کرده و با استفاده از یک سری تجهیزات پیشرفته، از آن‌ها عکس‌های رادیولوژی گرفته و سایر تصویربرداری‌های تشخیصی لازم را به عمل می‌آورد. دندانپزشک، بر اساس مجموعه اطلاعات جمع‌آوری شده در طول ارزیابی اولیه، تصمیم می‌گیرد که آیا بیمار مورد نظر کاندیدای مناسبی برای کاشت ایمپلنت دندان هست یا خیر. اگر ایمپلنت برای بیمار نامناسب تشخیص داده شود، دندانپزشک راه حل دیگری را به او پیشنهاد می‌دهد.
کاشت دندان چه موقع و برای چه افرادی مناسب نیست؟
روش‌های زیادی برای جایگزین کردن یک دندان از دست رفته وجود دارد، با این حال کاشت ایمپلنت دندان تنها گزینه‌ای است که ثابت کرده می‌تواند راه حلی دائمی برای دندان‌های افتاده یا کشیده شده باشد. کاشت دندان علاوه بر پر کردن جای خالی یک دندان، ساختار استخوان فک را بازسازی و تقویت میکند. همچنین به افراد اجازه می‌دهند خوراکی‌ها سالم بخورند و اطمینانی که زمانی به لبخند خود داشتند را دوباره به دست بیاورند.
در ادامه برای شما توضیح خواهیم داد که کاشت دندان چه موقع و برای چه افرادی مناسب نیست.
ناکافی بودن استخوان فک
موفقیت‌آمیز بودن عمل کاشت دندان تا حد زیادی به این بستگی دارد که فک آنقدر استخوان داشته باشد که بتواند تکیه‌گاه مناسبی برای ایمپلنت باشد. اگر به اندازه کافی استخوان فک نداشته باشید، ایمپلنت کاشته شده ظرف چند روز می‌افتد. بنابراین، اگر دندانپزشکتان تمایل چندانی به کاشت ایمپلنت دندان برای شما نداشت، تعجب نکنید. در کل، اگر از افتادن یا کشیدن دندان مدت زیادی گذشته باشد، استخوان فک در جایی که دندان ندارد تراکم خود را از دست داده و کوچک میشود، که در نتیجه دندانپزشک به سختی می‌تواند در آنجا یک ایمپلنت قرار بدهد. البته، این مشکل را می‌توان از طریق پیوند استخوان حل کرد. در این حالت، تنها مسئله‌ای که باقی می‌ماند این است که بیمار باید مدتی صبر کند تا استخوان فک آماده پذیرش ایمپلنت شود.
بیماری لثه
اولین شرط برای کاشت ایمپلنت‌ها داشتن لثه‌های سالم است. پس، اگر بیماری لثه داشته باشید دندانپزشک برایتان ایمپلنت نصب نمی‌کند. اگر ایمپلنت در یک لثه عفونی انجام شود، عفونت دور تا دور ریشه ایمپلنت را گرفته و باعث میشود ایمپلنت پس بزند. بنابراین، قبل از کاشت ایمپلنت، باید بیماری لثه درمان شود.
عارضههای پزشکی
در اینجا هدف این است که ایمپلنت‌ها طی فرایندی به نام همبندی با استخوان (Osseointegration) به استخوان فک پیوند خورده و جزئی از آن شوند. حالا اگر شما مبتلا به یک بیماری خودایمنی یا هرگونه بیماری مزمن دیگری مثل دیابت یا روماتیسم مفصلی باشید، پروسه‌ی یکپارچه شدن استخوان و ایمپلنت تکمیل نشده و در نهایت ایمپلنت کاشته شده پس می‌زند. همچنین اگر مبتلا به یک عارضه پزشکی بوده یا داروی خاصی مصرف می‌کنید که به خاطر آن نمی‌توانید از داروهای بی‌حسی و بیهوشی استفاده کنید، دندانپزشکتان کاشت ایمپلنت را برای شما انجام نخواهد داد.
سن
شما ابتدا باید بلوغ اسکلتی را پشت سر بگذارید تا بتوانید از ایمپلنت‌های دندان استفاده کنید. این یعنی اینکه استخوان فکتان می‌بایست کاملاً رشد خود را کرده باشد و دیگر جایی برای رشد بیشتر نداشته باشد. کاشت دندان در طول دوره بلوغ معمولاً مانع از رشد بیشتر استخوان فک میشود، که این درنهایت باعث پس زدن ایمپلنت و بروز یک سری عوارض دهانی و دندانی برای شما خواهد شد.
نامناسب بودن کاشت دندان ایمپلنت برای افراد دارای مشکل عدم بهبود و ترمیم سریع
بعد از کاشته شدن ایمپلنت‌ها در استخوان فک، پروسه‌ی التیام شروع میشود، که طی آن استخوان فک به طرف سطح دندان کاشته شده رشد کرده و با آن جوش می‌خورد. همچنین، انتظار می‌رود که در طول این پروسه، لثه‌ای که اطراف ایمپلنت قرار گرفته هم به طور طبیعی التیام پیدا کند.
بنابراین وقتی می‌گوییم افرادی نمی‌توانند دندان بکارند، در اصل منظور ما کسانی هستند که پروسه‌ی التیام فوق به طور طبیعی برایشان اتفاق نمی‌افتد. گروه اصلی چنین افرادی هم بیمارانی هستند که از داروهای بیس‌فسفونات (مثل اسید آلندورنیک) استفاده می‌کنند. این داروها معمولاً برای درمان سرطان تجویز می‌شوند.
وجود سطح بالایی از این داروها در بدن روی پروسه‌ی طبیعی التیام استخوان‌ها تأثیر می‌گذارد؛ برای مثال نحوه‌ی بهبود استخوان فک بعد از کشیدن دندان یا کاشتن ایمپلنت‌های دندان را مختل میکند. بنابراین، توصیه می‌کنیم افرادی که بیس‌فسفونات‌های درون وریدی مصرف می‌کنند از کاشت ایمپلنت‌های دندان خودداری نمایند.
روش‌های حل مشکل نامناسب بودن شخص برای کاشت ایمپلنت دندان معمولی
یک سری درمان‌های حمایتی وجود دارد که با استفاده از آن‌ها حتی بیمارانی با شرایط غیرمعمول هم می‌توانند از مزایای درمان با ایمپلنت‌های دندان بهره‌مند شوند. این درمان‌ها عبارتند از:
پیوند استخوان
یکی از دلایل اصلی نامناسب تشخیص داده شدن بعضی افراد برای کاشت ایمپلنت این است که فک آن‌ها استخوان کافی برای نگه‌داشتن ایمپلنت‌ها را ندارد. بدون وجود یک تکیه‌گاه سالم، ایمپلنت‌ها نمی‌توانند در جایی که نصب شده‌اند ثابت بمانند.
تحلیل رفتن استخوان معمولاً نتیجه‌ی ابتلا به بیماری مزمن لثه (پریودنتیت) یا نداشتن یک یا چند دندان به مدت طولانی است. هر یک از این دو وضعیت باعث میشود که استخوان آن ناحیه از فک بازجذب (یا کوچک) و ضعیف شود.
خوشبختانه، روشی به نام پیوند یا گرافت استخوان وجود دارد که با استفاده از آن می‌توان بخشی از ساختار از دست رفته را بازسازی کرد تا ایمپلنت‌های دندان بدون هیچ مشکلی کاشته شوند.
پیوند استخوان انواع مختلفی دارد که البته همه آن‌ها یک ویژگی مشترک دارند و آن این است که، برای جذب کامل استخوان پیوند داده شده و اینکه استخوان فک به استحکام کافی برای نگه‌داشتن ایمپلنت برسد، به کمی زمان نیاز است.
پیوند استخوان معمولاً هم‌زمان با کشیدن یک دندان یا در طول یکی از جراحی‌های دهانی مثل لیفت سینوس انجام میشود.
لیفت سینوس
آیا در فک بالایتان نیاز به ایمپلنت دارید؟ اگر مدت زیادی است که دندان‌هایتان را از دست داده‌اید، در این صورت ممکن است مخاط (یا سطوح داخلی) سینوس بینی‌تان، در همان جایی که زمانی ریشه دندان‌هایتان قرار داشته، پایین آمده باشد. اگر بخواهید در این قسمت ایمپلنت انجام بدهید، ایمپلنت‌ها طوری سینوس‌هایتان را تخریب خواهند که دیگر نتوانند التیام پیدا کنند. در چنین حالتی، ایمپلنت کلاً پس می‌زند یا به دلیل عفونت مزمن دندانپزشک مجبور به برداشتن آن میشود.
البته به لطف عمل لیفت سینوس در این شرایط هم می‌توان ایمپلنت را انجام داد. در این عمل، برای دسترسی به مخاط سینوس یک شکافت ایجاد شده و سپس مخاط بالا برده شده و گرافت یا همان استخوان پیوندی در جای مورد نظر قرار می‌گیرد. این بالاتر قرار گرفتن مخاط سینوس باعث میشود جای کافی برای کاشت ایمپلنت وجود داشته باشد.
پیوند لثه
معمولاً، در کنار پیوند استخوان از پیوند لثه برای پوشاندن قسمت پایین ایمپلنت و حفاظت آن از عوامل بیرونی و همچنین زیباتر کردن نتیجه درمان استفاده میشود. پیوند لثه به بازسازی بافت نرمی که به خاطر آسیب‌دیدگی، از دست رفتن دندان یا بیماری لثه دچار پسروی شده کمک میکند.
پیوند لثه هم مثل پیوند استخوان چند نوع دارد. به این معنی که، گاهی اوقات بخشی از لثه از جایی برداشته و به جای دیگر پیوند زده میشود، و گاهی هم لثه از نواحی مجاور کشیده شده و به ناحیه مورد نظر اضافه میشود؛ در بعضی موارد هم بافت لثه مورد نیاز از یک فرد اهدا کننده‌ی مورد تأیید، دریافت میشود.
مینی ایمپلنت‌های دندانی
مینی ایمپلنت‌ها، همانطور که از نامشان پیدا است، نسخه کوچکتری از ایمپلنت‌های سنتی هستند. این ایمپلنت‌ها برای هر شرایطی قابل استفاده نیستند. اما در مواردی که ایمپلنت‌های سنتی در فک جا نمی‌شوند یا استخوان کافی به عنوان تکیه‌گاه وجود ندارد، و یا اینکه، ایمپلنت جای دندانی نصب میشود که وزن چندانی روی آن قرار نمی‌گرفته، می‌توان از مینی ایمپلنت‌ها استفاده کرد.
از مینی ایمپلنت‌ها برای ثبات دادن به دندان‌های مصنوعی هم استفاده میشود. اگر بتوان اوردنچرها (Overdentures) را در برجستگی مینی ایمپلنت‌ها درگیر کرد، دیگر برای ثابت نگه‌داشتن آن‌ها به چسب و مواد مشابه که دردسرهای خود را دارند نیازی نخواهد بود.
در اکثر موارد، برای کاشت مینی ایمپلنت‌ها فقط به یک جلسه درمان نیاز است، که همین آن‌ها را به جایگزین سریعی برای درمان‌های سنتی تبدیل کرده است.
ایمپلنت‌های زیگوماتیک
اگر بیمار به بازسازی کامل دهان نیاز داشته باشد، اما عملاً هیچگونه استخوانی برای استفاده به عنوان تکیه‌گاه ایمپلنت در فک او وجود نداشته باشد، چه باید کرد؟ در اینجا، دندانپزشک می‌تواند از سایر استخوان‌های صورت، خصوصاً، قوس زیگوماتیک (استخوان گونه) کمک بگیرد.
اگرچه قسمتی از ایمپلنت‌های زیگوماتیک که در فاصله استخوان گونه تا دهان قرار می‌گیرند نسبت به حالت قرارگیری دندان‌ها زاویه دارند، اما آن قسمتی از آن‌ها که در دهان نصب میشود (و معمولاً نوعی دندان مصنوعی ترکیبی است) صاف و شبیه به حالت دندان‌های طبیعی، روی لثه‌ها قرار می‌گیرد. عموماً، در عمل‌های ایمپلنت زیگوماتیک، چهار عدد ایمپلنت کاشته میشود، که دو عدد آن، ایمپلنت زیگوماتیک هستند که در طرفین دهان قرار می‌گیرند، و دو عدد هم ایمپلنت‌های سنتی هستند که در وسط نصب می‌شوند.
همه دندانپزشکان و حتی همه تأمین کنندگان ایمپلنت‌های دندان این خدمات را ارائه نمی‌دهند. بنابراین، اینکه یک دندانپزشک بگوید که شما کاندیدای مناسبی برای درمان نیستید نباید شما را از شنیدن نظر سایر کلینیک‌های دندانپزشکی محل زندگی‌تان دلسرد کند.
عوارض و خطرات کاشت دندان
همانند هر جراحی دیگر، کاشت دندان نیز برای سلامتی، خطراتی دارد. مشکلات نادرند، اما درصورتی‌که رخ‌دهد هم خفیف بوده و به‌سادگی قابل‌درمان است. این خطرات عبارتند از:
- عفونت محل ایمپلنت
- آسیب یا جراحت ساختارهای مجاور، مثل دندان‌های دیگر یا رگ‌های خونی
- آسیب عصبی، که باعث درد، بی‌حسی یا گزگز دندان‌ها، لثه، لب یا چانه خواهدشد.
- مشکلات سینوسی، درصورت ورود ایمپلنت به حفره‌ی سینوسی در فک بالا
در نظر داشته باشید که کاشت دندان به طور کلی بسیار ایمن شناخته میشود و دارای تأییدیه سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) و سایر مراجع مربوطه می باشد. بنابراین اگر کاشت دندان توسط دندانپزشک متخصص و مجرب انجام شود و مراقبتهای بعد از آن نیز رعایت شوند، ریسک عوارض جانبی بسیار نامحتمل است.
هزینه کاشت دندان
قیمت کاشت دندان به عوامل مختلفی از جمله تعداد ایمپلنت مورد نیاز و جنس و برند ایمپلنت بستگی دارد. به طور کلی ایمپلنت ارزش سرمایه گذاری را دارد زیرا یک هزینه اولیه شما را از سایر هزینهها طی سالهای آینده بینیاز میکند.
هزینه کاشت دندان با بهترین برندها و متریال و توسط دندانپزشکان متخصص و باتجربه در کلینیک دندانپزشکی سپید به شرح زیر می باشد.
| قیمت کاشت ایمپلنت دندان تیتانیومی محصول مشترک آمریکا و کره جنوبی | هر واحد 4 میلیون تومان |
| قیمت روکش ایمپلنت | هر واحد حدود 4 میلیون تومان |
| هزینه ی جراحی خارج کردن دندان قبل از کاشت دندان | 800 هزار تومان تا 2 میلیون تومان |
| قیمت پودر استخوان و غشا (درصورت نیاز به علت تحلیل استخوان فک) بسته به میزان مورد نیاز | 500 هزار تومان تا 2 میلیون تومان |
| قیمت دندان مصنوعی بر پایه ایمپلنت | حدود 25 میلیون تومان |
| ایمپلنت جهت دندان مصنوعی بسته به تعداد کاشت دندان مورد نیاز در هر فک | هر واحد ایمپلنت 4 میلیون تومان |
